2019: Een vliegende start

Op 31 december vlieg ik de tijdgrens over en op die manier geruisloos het nieuwe jaar in. De eerste uren van 2019 zijn bij aankomst in Jakarta reeds weg getikt.

Een verbindende vlucht brengt me in Bangkok, waar Jason en ik elkaar treffen om samen naar Krabi door te reizen.

Na ruim anderhalf etmaal  onderweg te zijn geweest, zijn de daarbij behorende uitputting in combinatie met de op handen zijnde tropische storm Pabuk en het nare gevoel dat het achter laten van onze geliefde viervoeter met zich mee brengt niet de beste ingedienten voor een relaxte start van de vakantie.

Onze geplande opwarmdagen vallen letterlijk in het water, maar geven wel aanleiding tot extra slapen.

De niet zonnige start van onze vakantie is jammer, maar volstrekt onbelangrijk vergeleken met de zorgen om veiligheid en vaak toch al schamele bezittingen die mensen in deze regio ervaren.

Onze vlucht naar Vietnam vertrekt ondanks het woeste weer volgens planning en zodra we in Da Nang door de immigratie zijn, begint onze vakantie alsnog.

Da Nang is een voor ons verrassend moderne stad vol neon lichten, met als hoogtepunt een vuur spuwende draken brug.

De eerste dagen in Vietnam staan in het teken van heerlijk eten en rond touren op een gehuurde scooter in een groen en glooiend gebied, dat als decor diende in één van de Top Gear specials.

Vanuit Da Nang reizen we naar Hoi An, een flink toeristisch maar charmant stadje. Japan en China lijken elkaar in de oude stad te hebben ontmoet en vroegere perioden van bezetting hebben op gebied van voedsel en decoratie flinke sporen van deze culturen achter gelaten. En natuurlijk zijn daarnaast ook nog Franse invloeden zichtbaar.

Zelfs met alle rond hobbelende toeristen voelt 's avonds wandelen in de met lampionnen verlichte straten een beetje als een mooie droom.

Een scooter tocht in de omgeving van Hoi An verloopt niet volgens plan, maar wordt wel gekenmerkt door vriendelijke ontmoetingen en een gevoel van vrijheid en avontuur.

Op weg naar een archeologische attractie raken we flink van de route, waarbij gebrek aan bewegwijzering, beperkte communicatiemogelijkheden en onbegrijpelijke aanwijzingen van lokale mensen niet erg helpend zijn.
We worden overspoeld door hoosbuien, rijden klem op een modderpad midden in de velden, verzuipen de scooter in een diepe plas en creeren een technisch probleem.

Gelukkig zijn er in elk dorp wel een paar scooter experts te vinden en voor 8 euro en 2 uur geduld, weet mr. Honda gelukkig effectief eerste hulp bij scooterproblemen te verrichten. Dit gebeurt met geduld en een glimlach.

Mijn favoriete eerste indrukken van Vietnam hebben met name betrekking op etenswaren (het is een avontuurlijk streetfood walhalla), vervoer (matrassen, koelkasten, raamkozijnen, alles gaat mee op de scooter), verlichting (kleurrijke moderne neon versus charmant zacht licht van lampionnen) en tempels/ pagodes/praalgraven tegen de achtergrond van rijstvelden en een heuvelachtig landschap.

We reizen per trein naar Hue. Zoals al onze ervaringen in dit land tot nu toe, verloopt dit effectief en luxe. Voor (naar onze maatstaven) weinig geld, biedt men hier een zeer hoge mate van comfort. Deze regio van Vietnam biedt veel gemak voor reizigers, elke vorm van vervoer is zeer eenvoudig te organiseren.

In Hue bezoeken we een citadel in een citadel. Een scooter rit in de omgeving leidt door gemoedelijke dorpen en prachtige landschappen.

De dagen vliegen voorbij en dit bezoek aan Vietnam is lonend, maar te kort om bij vertrek 'klaar' te zijn.
We vliegen naar Hanoi voor nog 4 nachten in en om de stad.
Daarna gaat onze reis verder in Brunei.

Hopelijk hebben we volgend jaar mogelijkheid om een andere regio in Vietnam te bezoeken.

Vietnam kwalificeert voor mij als ideale bestemming waarbij je niet hoeft te kiezen tussen reizen/avontuur OF vakantie, maar voldoende van beide krijgt: mogelijkheid tot een eigen manier van zinnen prikkelende verkenning vanuit een basis van comfort.