TiTaTovenaar

Tanger bruist: de stad herbergt een mix van oude charme en moderne faciliteiten en heeft een progressieve mindset. We voelen ons erg op ons gemak en genieten op een zonnig terras van grote glazen muntthee, terwijl we het stedelijk leven aan ons voorbij zien trekken.

We vervolgen onze route naar Chefchaouen. Dit bergstadje is een pareltje. Met de prachtige ligging en 1000 tinten blauw, vraagt het om onafgebroken foto's maken. Het is door deze charme wel ernstig ver-commercialiseerd geraakt, wat maakt dat een dag rondstruinen als voldoende voelt.

De CTM bus brengt ons naar Fez, waarbij we tijdens een rust-stop vol verbazing bemerken dat het achterste derde deel van de passagiers uit gehandboeide mannen bestaat. Illegale migranten? Drugs smokkelaars? We komen het niet te weten, maar vinden de laagdrempelige vorm van gedetineerden vervoer vrij bijzonder.

Fez' medina is druk en chaotisch. Het vinden van de riad een uitdaging en het negeren van opdringerige 'gidsen' een dagtaak op zich.
Zodra we ons eenmaal een beetje kunnen orienteren, vormt dit echter nauwelijks een last meer en is het er fijn dwalen.
Ook buiten de medina is de stad imposant, de lengte van de muren is eindeloos.

Inmiddels is het wel echt koud. Al mijn kleding over elkaar aan trekken maakt het net te verdragen, maar het blijft wat oncomfortabel. Een enkele vrouw draagt zelfs een muts over haar hoofddoek en het straatbeeld wordt bepaald door zware juten over-'kaftans' voor mannen en dikke fleece overjurken voor vrouwen.
Ik vind het er een beetje uitzien als in een nachtjapon de straat op gaan, maar kan me volledig vinden in het verkiezen van warmte boven charme.

Ook de guesthouses zijn koud, er is geen centrale verwarming en het is een wonder dat er geen ijspegels aan de plafonds hangen. Douches zijn vaak afwisselend lauw tot koud en alles dat samenhangt met persoonlijke hygiene iets dat we zo lang mogelijk proberen uit te stellen. Hoewel Marokko qua setting en stijl zeker romantisch genoemd kan worden,
doen de koude omstandigheden daar enigzins afbraak aan. We willen vooral met zoveel mogelijk kleding aan onder zoveel mogelijk dekens liggen. Romantiek is over-rated!

Ik raak volledig geobsedeerd met het fleece jurk fenomeen en schaf er na constructieve onderhandelingen een aan om binnenshuis te kunnen dragen (zwart met rode sterren, voorzien van capuchon).
Ik leef nu dus in een heerlijk warme van kruin tot tenen omwikkelende deken, een super aankoop! Dat Jason me eruit vindt zien als een mislukte tovenaar neem ik op de koop toe.

Na twee dagen in Fez verhuizen we met onze spullen  - tovenaarsjurk en al - naar koningsstad Meknes, voor nog 3 dagen koninklijk klappertanden. We nemen voor 20 euro per nacht onze intrek in een sprookjesachtig paleis, met decoraties die zo indrukwekkend zijn dat men er entree voor zou kunnen vragen.
We doen rustig aan, genieten elke dag van een prinsheerlijk ontbijt (de Marokkaanse versie van continentaal ontbijt is super luxe en smakelijk) en warmen ons aan muntthee en harira.

We blijven onder de indruk van hoe goedkoop voeding (vers en van hoogwaardige kwaliteit), koffie, thee en transport hier zijn. Het is als reizen in Azie: veel waar voor weinig geld.

Een dagtrip naar Ifrane doet ons kniediep in de sneeuw belanden. Marokko winter wonder land!

We reizen per trein in 7 uur richting het zuiden voor een laatste stop in hectisch Marrakech, waar de zon schijnt en het 20 graden is. De kleding wordt gedurende de reis gereduceerd tot 1 laag en het ziet ernaar uit dat we nog even lekker op kunnen warmen, voordat we weer huiswaarts keren.

Twee weken Marokko heeft gevoeld als een heerlijke kleine eeuwigheid.
Wij hebben het land ervaren als gemoedelijk, gastvrij, een mooie mix van verschillende culturele invloeden, erg gemakkelijk te bereizen en rijk aan indrukken. Wie weet komen we er nog eens terug voor het zuidelijk deel!