Eilandgasten

Vanaf Don Mueang Airport vertrekken we stipt op tijd naar Phnom Penh. Op Air Asia kun je doorgaans wel vertrouwen.

Ons vliegtuig belandt echter in slecht weer. De ingezette landing wordt middels bruut optrekken van de neus van het vliegtuig onderbroken, leidend tot een schrikreactie bij de passagiers.
Baby’s zetten het spontaan op een brullen en achter ons wordt hartstochtelijk overgegeven.

We circelen een uur in gitzwarte luchten boven een voor ons onzichtbaar Phnom Penh en zijn lichtelijk opgelucht als we na een bonkige maar veilige landing in Cambodja aan de grond staan.

De visum en immigratie procedure verlopen boven verwachting vlot en al snel zitten we in een tuktuk die ons in de stromende regen door uitgestorven ondergelopen straten vol vuilnis, naar onze hotelkamer vol muggen vervoert.
Het is inmiddels na middernacht en onze eerste indruk negerend kruipen we in onze lakenzakken na ons vol te hebben gesmeerd met antimug. Morgen weer een dag.

Ook Cambodja is tropisch warm en in de stad leidt dat tot letterlijk trillende lucht. De warmte blijft een beetje een beproeving, dus we passen ons ritme erop aan.
‘S ochtends vroeg op pad, ‘s middags een paar uur rust en verkoeling en dan rond 17.30u, een half uur voordat het donker wordt, nog een paar uur erop uit.

Zoals ik al veel vaker heb ervaren: de eerste indruk van de stad was weinig realistisch. Phnom Penh is wakker en bruist!
We verkennen te voet het gebied rondom het royal palace. Daarna betalen we voor een uur een tuktuk rijder, voor een koelere en relaxtere vorm van sightseeing. We rijden lukraak door de stad, zien tempels en paleizen maar vooral de scooter-mania, hectiek en bedrijvigheid.

We hebben een laat ontbijt en struinen rond in de markstraten, waar we onder meer een scala aan antimug materiaal inslaan. Better safe than sorry is ons motto.

Na een uurtje verkoeling in onze kamer, maken we rond zonsondergang een lange wandeling over de inmiddels levendige boulevard en bezoeken we een heerlijk kitch verlichte kermis.
1 dag in Phnom Penh is genoeg voor een week aan indrukken.

Op vrijdag begint onze dag om 6.00u, omdat we een lange busreis af te leggen hebben. Het leven in de stad is echter al in volle gang. Op de bus wachten is hier een hele ervaring.
Op een gebroken plastic tuinstoeltje voor het busstation volgen we de alledaagse, maar voor ons intrigerende taferelen.

Kippen ruzieen in een doos achterop een brommer. Hanen kraaien, honden blaffen, taxi’s toeteren. Monniken bedelen bij arme mensen om geld voor hun onderhoud. Overal wordt al gegrild, gestoomd en gebakken.
Volgeladen scootertjes stoppen om familieleden en voor een volksverhuizing aan spullen op het station te droppen.

Bus en boot brengen ons vanuit Phnom Penh naar het tropische eiland Koh Rong Samloen, dat inmiddels bepaald niet onontdekt blijkt te zijn.
We mixen ons in de meute van backpackers, verloren zielen en long term residents: accommodaties en cafes worden zonder uitzondering gerund door Europeanen die zich voor onbepaalde tijd op het eiland gevestigd hebben.
Het eiland is zo klein dat iedereen iedereen kent en iedereen met iedereen praat.

Onze eerste reacties zijn claustrofobie en verveling.
Maar de primitieve omstandigheden dwingen tot onthaasten, de stranden zijn toch wel erg mooi en onze nieuwe 'vrienden voor heel even' hartstikke gezellig. Uren doelloos in een ligstoel hangen, een beetje babbelen en naar spelende puppies op het strand kijken went best makkelijk.
Een paar dagen luieren op het eiland voelen als een kleine eeuwigheid en zeker als vakantie.

Inmiddels zijn we weer op het vasteland, waar we ons stiekem toch het beste in ons element voelen. Morgen reizen we van Sihanoukville naar Siem Reap, om Angkor Wat te bezoeken.
Daarna zullen we terug Thailand inreizen om onze verkenning daar voort te zetten.