Geen amibities in de megalomane Emiraten

De aankomst op Dubai Airport verloopt onwaarschijnlijk vlot. Geen rijen bij douana, geen uitgebreide formaliteiten of kritisch vragen, baggage komt direct van de band rollen en de metro is in 3 stops bij het hotel. Het kost me vanaf het moment van landen minder dan een uur om mijn hotel te bereiken. Snelst ooit!

Ik trakteer mezelf op een Arabische maaltijd (mijn favoriete keuken) en ga op tijd naar bed om het slaapgebrek van de vroege vlucht goed te maken.

Dinsdag arriveert Jason en proberen we in 1 dag bij te praten over 7 weken (reis)ervaringen en plannen te maken voor de komende weken.

We hebben 5 dagen in de Emiraten en komen al snel tot de conclusive dat we niet hoeven hasten, want dat de bezienswaardigheden beperkt zijn.

Dubai is een mix van culturen, voornamelijk door de vele gastarbeiders die werken als taxichauffeurs, hotelpersoneel en aan de oneindige bouwprojecten die van Dubai nog altijd verder ontwikkelen in een megalomane hotspot voor zaken en toerisme.

Ultra-luxe hotels, shopping malls en wolkenkrabbers domineren de stad. Een hypermodern metronetwerk verbindt deze plekken en voor zo'n 5-6 euro koop je een dagpas waarmee je onbeperkt kunt reizen. Gelukkig bestaat deze optie, want voor voetgangers is in Dubai geen ruimte. Door de grote doorgaande wegen die dwars door de hele stad lopen, is het vaak onmogelijk om locaties te voet te bereiken.

Een uitzondering vormt het oude deel van de stad met de souks (markten), aan de kreek, zonder meer het charmantere stuk van Dubai.

Natuurlijk brengen we tijd door in de luxe shoppingmalls, waar tapijten, kroonluchters, indoor skibanen en indoor-taxi's het décor vormen en waar natuurlijk alle nieuwste high tech snufjes en designer spullen aangeboden worden.

Daarnaast bezoeken we de wereldberoemde landmarks Burj Khalifa en Burj al Arab. Indrukwekkend, maar dat zijn ook de vele andere creatief ontworpen wolkenkrabbers, die vaak prachtige organische, vloeiende vormen hebben en de stad een futuristisch aanzien geven.

We reizen met de bus in zo'n 2 uur van Dubai naar Abu Dhabi. Een tocht door vlakke, droge landschappen vol bouwprojecten, die vaak als doel hebben een zoveelste themapark uit de grond te stampen.

In Abu Dhabi checken we in in een (tegen bodemprijs geboekt) resort met heerlijke tuin, zwembad en fantastisch ingerichte fitness ruimte.

De zon biedt ons 27 graden en een heerlijk droge warmte en wat uurtjes in de zon aan het zwembad voelen als ultiem vakantie. Eigenlijk niet zo mijn stijl, maar sinds Phuket besef ik na Jaren nadruk op 'doen' en 'verkennen' weer hoe lekker het kan zijn om in de zon te niksen.

Natuurlijk kent dat concept niksen wel een beperkte houdbaarheid, want de fitness trekt me toch weer in de actiestand en er is een moskee die verkend moet worden.
Onze laatste middag in de Emiraten vult zich met het bezoeken van de Grand Mosque en met een taxirit die ons onbedoeld heel Abu Dhabi laat zien, omdat onze Nepalese chauffeur de weg niet blijkt te weten.

We bereiken na veel omzwervingen ons hotel en eten een laatste Libanese maaltijd.

De Emiraten voelden als een perfecte bestemming om de vakantie rustig op te starten.
Vanuit Abu Dhabi brengt een vlucht ons met een tusstenstop van 12 uur in Amman, naar Israel voor het meer ambitieuze deel van deze trip.

We hebben inmiddels een onvergetelijke ervaring met de douana van Ben Gurion Airport achter de rug, maar een uitgebreide beschrijving hiervan volgt in een volgend verslag!