IsraWel. Nu we er toch zijn...

Hoewel we na de vijandige luchthavenprocedures onwillig Israel betreden met de gedachte de eerste betaalbare uitgaande vlucht te boeken, verleidt Tel Aviv ons direct om toch de tijd te nemen om het land te verkennen.

De stad bruist, het is volop lente en uit de trendy (kleding)winkels klinkt overal mainstream alternatieve muziek die postieve energie oproept.
Wel moeten we direct concluderen dat onze weg vinden in de stad (en het land in het algemeen) vaak niet heel makkelijk is, omdat veel openbaar vervoer informatie alleen in het hebreeuws beschikbaar is en mensen - hoewel gemiddeld genomen absoluut vriendelijker dan op de luchthaven - niet altijd even behulpzaam zijn. Ook zijn zaken als accommodatie en simple voedingsmiddelen onwaarschijnlijk duur, denk aan minimaal 150% van Nederlandse prijzen.

Na het uitgebreid onderzoeken van onze opties (onze koppigheid maakt dat we hier niet willen zijn, maar tegelijkertijd hebben we heel sterk een 'nu we er toch zijn, kunnen we er maar beter gebruik van maken' gevoel), besluiten we 8 dagen in Israel te blijven en de voor ons meest interessante plekken te bezoeken. We plannen het land iets eerder te verlaten voor een impulsieve stop in Istanbul, een stad die ik al heel lang wil bezoeken.

Dus.. nu we er toch zijn..
Genieten we van de lente in het bruisende energieke Tel Aviv.
Reizen we per trein naar het evenzo bruisende Haifa en bezoeken we de oude citadel van Akko.
Bussen we door naar Tsfat, met een mystiek oud stadsdeel waar de mensen traditioneel gekleed de steile straten op en neer bewegen.
Reizen we vrijdag ochtend vroeg (voordat de rustperiode rondom de wekelijkse shabbat het hele land en al het OV voor anderhalve dag volledig stillegt) naar Jerusalem, waar we onze beste dagen in dit extreem veelzijdige land beleven.
Bezoeken we net voordat de wereld tot een halt komt de souk (markt) in Jeruzalem, waar - in tegenstelling tot in de eerder bezochte steden) verse groenten, fruit, noten, gedoorgde vruchten en heerlijk vers gebakken brood bijna voor niets van hand tot hand gaan.
De geur van warm brood is er overigens een die overal de straten vult en die ik inmiddels met Israel associeer.
Horen we vanuit ons hotel de gebedszang terwijl de mensen zich en masse naar de klaagmuur bewegn.

Een bezoek aan de oude stad van Jerusalem voelt letterlijk als een tocht terug in de tijd. Ik heb geen sterk ontwikkeld voorstellingsvermogen om me in te beelden hoe plekken vroeger waren, waardoor historische sites aan mij vaak niet zo goed besteed zijn. Ook ben ik atheist, waardoor bijbelse plekken mij doorgaans niet bijzonder raken. Maar in Jerusalem komt zelfs voor mij de oudheid tot leven en krijgen de bijbelse verhalen waarmee ik in mijn jonge jeugd wel enigszins ben opgevoed een vorm van betekenis.

We volgende de route die Jezus met het kruis zou hebben afgelegd leidend naar de plek waar hij gekruisigd zou zijn.

Buiten de oude stad bezoeken we de moderne gezellige winkelstraten, maar wandelen we geleid door onze nieuwsgierigeid ook de ultra-orhodoxe wijk Mae She'arim in, waar de mensen in het zwart gekleed zijn, hoge hoede en lange jassen dragen en vanuit streng religieuze overweging sterk de segregatie van mannen en vrouwen promoten. Als toerist mag je de wijk in, maar verhullend gekleed, anders loop je de kans met stenen bekogeld te worden. Vrouwelijkheid tonen is uit den boze en de betere gelovige vrouwen gaan zelfs zo ver dat ze hun haar afscheren en een specifiek soort pruiken dragen, om elke vorm van het potentieel bieden van verleiding te voorkomen.

En.. nu we er toch zijn..
Nemen we de tijd om de opgeworpen grens tussen Israel en Palestina een aantal keren over te steken.

Het conflict tussen de mensen van Israel en de Arabieren in Palestina, is zeer actueel, moeilijk te bevatten en nog moeilijker te beschrijven. Het betreden van beide werelden en het praten met zoveel mogelijk mensen, maakt de complexiteit en het effect op het leven van dag tot dag en de hieruit ontstane levensvisie voelbaar.

In de stad Bethlehem verkennen we uitgebreid de muur (separation fence), welke 870 kilometer lang is, door zwaar bewapende Israelische militairen bewaakt wordt en alleen bij checkpoints te passeren is.

De route door de checkpoints werkt voornamelijk 1 richting in: Israeliers zijn in principe vrij om Palestina te betreden. Palestijnen mogen alleen Israel in met een speciale vergunning, die slechts zelden verleend wordt.

Palestijnes taxi chauffeurs mogen alleen met toestemming en na invullen van vele formulieren selecte stukken Israelisch grondgebied betreden. Jeruzalem is een no-go zone voor Palestijnen.

Hoewel Israeliers Palestina in kunnen, is deze vrijheid in zekere zin ook een illusie, omdat men er wanneer men Hebreeuws spreekt zijn leven nauwelijks veilig is.

Voor mensen uit west-Europa vormt deze barriere geen probleem, waardoor wij de luxe hebben om zonder belemmeringen afwisselend de voornamelijks Joodse Israelische zijde te bezoeken en ons vervolgens onder te dompelen in de Arabische (Palestijnse) cultuur aan de andere kant van de muur.

Wij ervaren de mensen in Palstina als extreem vriendelijk en onze tocht door de steden Ramallah, Hebron en Jericho voelt als een intrigerende ervaring die ons het concept vrijheid weer even bewust doet waarderen.

Het is bijna niet te bevatten dat mensen hier dagelijks met prikkeldraad, een muur en zeer strenge checkpoints worden geconfronteerd. Vooral in de stad Hebron is de spanning zichtbaar en voelbaar, omdat zich hier - tegen de wens van de meerderheid in om de gebieden strikt te scheiden - joodse Israeliers gesetteld hebben en land claimen dat volgens de Palestijnen niet van hen is. Stukken stad zijn afgesloten, winkelstraten zijn hermetisch dicht en politie is overal, wat overigens nog altijd niet kan voorkomen dat er met hoge frequentie fikse rellen plaats vinden die voeding geven en provocerend werken voor het conflict in bredere zin.

Israel en Palestina hebben ons in korte tijd een extreme hoeveelheid aan kleurrijke indrukken opgeleverd en veel stof tot nadenken gegeven.

Als we - na opnieuw de nodige ondervragingen en tijdrovende procedures op de luchthaven - het land verlaten, kunnen we niet anders dan hardop aan elkaar toegeven dat Israel een van de meest intrigerende landen is waar we ooit zijn geweest.

Met een tevereden gevoel reizen we naar Istanbul, waar we direct het land in mogen, de wereld ongecompliceerd is en we ons in een zonnige wereldstad vol heerlijk eten en uitnodigende winkelstraten bevinden. Nog heel even onbezorgd genieten dus, voordat de reis huiswaarts weer plaats zal vinden!