Hoogtepunten van het Laagseizoen

Onze decemberdagen beginnen met een gezamenlijk home-improvement project en met gezellige pre-kerst-activiteiten in Delft.
Op de ochtend van kerstavond trekken we de deur in Delft voor even stevig achter ons dicht.

We reizen naar Schiphol, waar we onze gewoonte van traveling apart together - ondanks het feit dat we samen op vakantie gaan - traditiegetrouw voortzetten.
Jason zal langer weg blijven dan ik en vanaf een andere bestemming terug vliegen. We willen beiden geen onnodige euro's aan vluchten besteden en hebben ieder de financieel meest gunstige optie geboekt. Dit heeft als resultaat dat we met verschillende maatschappijen en op verschillende tijdstippen vliegen.

We zeggen gedag in de vertrekhal. Voor een keer zonder tranen en drama, want over een paar uur zien we elkaar weer in Kroatie.

In Zagreb aangekomen begeven we ons naar ons appartement. Kerst wordt hier in familieverband gevierd, resulterend in een uitgestorven straatbeeld. De winkels zijn dicht en we overleven twee dagen op van huis meegenomen lasagna en hier en daar opgepikte Bureks. Mijn favoriete shit-food in deze regionen, dus mij hoor je niet klagen!

Na de kerst komt Kroatie weer tot leven. We huren een auto en hanteren een vroeg ritme: op tijd naar bed en om 7.00u op pad. Een wekker zetten op vakantie vind ik erg niet-fijn. Maar de oranje zonsopkomsten, de vroege stilte op straat en op de weg en de mogelijkheid om ondanks slechts een beperkt aantal uren daglicht echt wat uit elke dag te halen, maken het het opstaan waard.

Doordat we in het absolute laagseizoen reizen, kunnen we voor weinig geld van relatieve luxe genieten. De autohuur is 15 euro per dag, volledig ingerichte appartementen op goede locaties kosten rond de 35 euro per nacht (minder dan de helft van de reguliere hoog-seizoen prijzen), de entree voor de nationale parken is ongeveer 1/3e van wat dit in de zomer kost.

We reizen de laatste jaren veel in het laagseizoen en het bevalt ons prima. Niet alleen vanwege beschreven gunstige prijs-kwaliteit verhouding die dit met zich mee brengt, maar ook door de afwezigheid van kuddes toeristen, resulterend in het gevoel de wereld voor onszelf te hebben. Ook hebben mensen die in de dienstverlening werken gevoelsmatig meer tijd en oprechte aandacht voor hun gasten en voelen we ons vaak extra welkom.

We ervaren geen zon, zee en zaligheid als in de zomer.
Maar wel zon, zee en zaligheid op zijn winters.
Het is fris, maar de zon schijnt met een milde warmte en biedt een prachtig zachte lichtval die de kust en dorpjes doet druipen van charme.

Vanuit Opatija verkennen we Istrie, met Rovinj als hoogtepunt in deze regio. We rijden en varen naar Krk eiland en Cres eiland, heerlijk rustig, prachtige haventjes en net genoeg zonnewarmte om op een terrasje koffie te kunnen drinken.

We verkassen naar Zadar, van waaruit we Split verkennen, Krka National Park bezoeken en onder meer Trogir en Sibenik bezichtigen. Fijne routes langs de kust en wederom veel mooie indrukken.

Oud en Nieuw vieren we in Zadar. De Kroatische meezingers en dronken mensen op het plein kunnen ons niet echt bekoren, dus we vervallen in onze eigen traditie die luidt: fuck tradities, met een film in bed wordt het ook 2016!
Ik luid het nieuwe jaar in met een van de apartement-eigenaresse gekregen overdosis aan huisgebakken cakes, gelukkig doe ik niet aan goede voornemens.

Onze route leidt naar Plitvice. Prachtige meren, maar niet de juiste timing voor een bezoek. De bomen zijn kaal, de lucht is grauw, het water mist zijn groene kleur. Deze bestemming is geen lideale laagseizoen bestemming en ongetwijfeld mooier in de zomer. Wij hebben de plek min of meer voor onszelf, maar moeten fantaseren hoe mooi het hier zou kunnen zijn.

Slunj (ook wel mini-Plitivice genoemd) is echter een verassende 'ontdekking'. Een klein dorpje, min of meer gebouwd rondom en boven/op watervallen. Een indrukwekkende locatie en onwaarschijnlijk mooie plek om te leven.

Na een knusse avond in een rustiek appartementje, worden we zondag op onze laatste gezamenlijke reisdag wakker in een witte wereld.
Er ligt een halve meter sneeuw, ik moet ons fiatje uitgraven en de sneeuwschuivers zijn druk in de weer om de wegen begaanbaar te maken en houden.

Gelukkig heeft de auto ABS en is Jason een zelfverzekerde bestuurder. We glibberen terug naar Slunj, waar de sneeuw het toch al zo mooie dorp tot een sprookjestafereel maakt.

Vele foto's verder vervolgen we langzaam onze route naar Zagreb.
's avonds trekken we alle kleding die onze rugzakken herbergen over elkaar heen aan voor een een laatste stadswandeling bij -10 graden, over de sfeervol verlichte pleinen.

Ook de binnenstad is door sneeuw gesierd en terwijl een orkest kerstliederen (?) speelt, warmen we onszelf op met hete goulash van een street-food kraampje op een wit plein vol met lichtjes, tussen de warm aangklede gluhwein drinkende mensen. Een verlaat kerstgevoel voelt als een heerlijk einde van een relatief korte, maar enerverende vakantie, waar we zonder verwachtingen in zijn gestapt maar met een groot gevoel van tevredenheid op terug kunnen kijken.