Vaarwel Solomon, welkom beschaving
Door: Auke
07 December 2011 | Australië, Brisbane
Malaita is een kijkje in het leven van de eilandbewoner. Als je denkt dat Nederlanders de enige zijn die land maken uit zee, dan heb je het mis. In de Langa Langa lagune wonen mensen op kunstmatige eilanden voor de kust. Dijken van gestapeld koraal en opgevuld met zand, vormen de eilanden. Het is een bijzonder netwerk van eilanden, mangroven en paden van koraal. Uiteraard is de visvangst belangrijk, maar ieder eiland heeft ook een (moes)tuin, zodat de bewoners bijna helemaal zelfvoorzienend zijn. Malaita zelf is prachtig groen, met landelijke dorpen met hutten opgetrokken uit hout en palmbladeren, plantages en tuinen. Veel en mooie tuinen. Gazonnen worden gekortwiekt met kapmessen. Hoe ze het voor elkaar krijgen, weet ik niet, maar ze presteren het om met kapmessen een Engelse gazon te maken. Het weer is wat minder, dus ik klets vooral veel met de plaatselijke bevolking en ga naar de marktjes in de omgeveving. Een markt is hier in eerste instantie niet een plek om dingen te kopen en te verkopen, maar vooral een ontmoetingsplek. De waren die aangeboden worden zijn vooral meer van hetzelfde en je vraagt je ook werkelijk af of er iets verkocht wordt aan de plaatselijke bevolking. Immers wat hier aangeboden wordt, verbouwd iedereen zelf. Ik word uitgebreid bijgepraat over de folklore over haaienfluisteraars, krokodillenfluisteraars en slangenbezweerders. En Solomon Islanders zijn bijgepraat over Nederland. Voetbal is hier mateloos populair en ik ben niemand tegengekomen die niet van Nederland heeft gehoord. Eindelijk krijgen ze de kans om een Nederlander in levende lijve te zien en hem het hemd van het lijf te vragen over hoe het land er uit ziet, wat we eten, waar onze economie op draait, hoe het politieke landschap eruit ziet, wat voor werk ik doe (deed dus) etc. En uiteraard willen ze weten hoe ik erbij gekomen ben om naar de Solomon Eilanden te reizen, hoe lang je erover doet om er te komen, wat dat wel niet moet kosten en ga zo maar door.
Wat ik niet zal missen aan de Solomon Eilanden is het betelnoot kauwen (alhoewel een stuk minder dan in Papua), de winkels met 1 batterij, 2 pakjes crackers en 10 blikken vis, het gebrek aan vertier. Maar het heerlijke klimaat, de onwaarschijnlijk aardige mensen, de leefstijl, de natuur, zowel boven als onder water en nog veel meer zal ik zeker missen. Perfect is het land niet, want eigenlijk kan je nauwelijks spreken van een land. De politiek bestaat uit veel gesteggel over posities en corruptie, maar waar is dat niet? Stammen en families (wantok in Pidgin, van one talk; zij die dezelfde taal spreken) zijn veel belangrijker. En deze stammen en families steggelen ook nog eens over land, want vaak is onduidelijk van wie het land nou eigenlijk is. Als voorbeeld, de landingsbaan in Auki, die is gesloten vanwege een landdispuut. Best lastig als je van of naar een eiland wilt komen, als naast het vliegtuig, 2 boten wekenlang onder reparatie zijn en een 3e boot zich in de kade van Honiara boort.
De Solomon Eilanden is een prachtige bestemming, maar je hebt heel veel tijd nodig als je meerdere eilanden wilt bezoeken en geld helpt daarbij natuurlijk om meerder opties open te houden. Met de kennis van nu had ik het waarschijnlijk ook anders gedaan, want (te laat) kwam ik er achter dat naast reguliere veerboten, ook vrachtschepen de diverse eilanden aan doen. Dit wordt op straat aangeplakte pamfletten aangekondigd. Dat is natuurlijk een ultiem avontuurlijke manier van reizen, maar tijd moet wel je grote vriend zijn.
En nu dus Australië. Terug in de ontwikkelde wereld en nog even genieten van de voorzieningen die hier wel zijn en die ik de afgelopen 3 maanden heb moeten missen. En het laatste restje mooi weer mee pakken natuurlijk. Althans dat is de bedoeling, maar het is hier koud, winderig en nat, helaas. En terug in de beschaving weet ik mij in eerste instantie geen raad. Brisbane is een relaxte stad, weet ik van een eerdere ervaring, maar na Solomon, komt alles overweldigend op mij over. Het verkeer, de mensenmassa’s, de grote gebouwen en de enorme keuzemogelijkheden. Ik had mij verheugd op een supermarkt, maar eenmaal in de supermarkt is de keuze zo groot dat ik verdwaasd rond loop en eenvoudigweg geen keuze kan maken. Uiteindelijk lukt het mij om een gezonde maaltijd te vergaren met een rijk gevulde salade. Dan nog even een brood bij de bakker. Wat voor brood, zaadjes of niet, zo ja hoeveel en welke, wat voor formaat brood, hoe dik de boterhammen? De vragen gaan maar door! In de Solomon was er één bakker met één soort brood, in Indonesië was er eenvoudig weg geen bakker.
Inmiddels alweer aardig gewend. Ik heb besloten om de steden Brisbane en Sydney uitgebreid te bezoeken en mijn tijd in Australië (13 dagen) alleen hieraan te besteden. Natuurlijk is het een aantrekkelijk idee om de natuur in te trekken, maar zonder eigen vervoer en met de beperkte tijd is dat geen haalbare kaart. Dus als het weer zo blijft, museums en bioscopen bezoeken en boeken lezen. Er van uitgaande dat het weer opklaart (ook) fietsend de stad verkennen, parken bezoeken en wie weet nog een strandje hier en daar?
-
07 December 2011 - 12:52
Rob:
Fijne terugreis met mooie tussenstops lijkt me..! -
07 December 2011 - 13:48
Cees En Ellij B:
hopelijk wordt het toch nog strandweer,
voordat je in donker Nederland komt.
wij wensen jou een goede terug reis.
-
07 December 2011 - 18:23
Ramona:
Mooi verhaal weer.. ik kan me voorstellen dat het contrast van 'niks' naar 'alles' nogal overweldigend is. Geniet van een beetje vakantie tijdens je reis! En gelukkig voor jou is Nederland slechts een tussenstop tot Azie, waar je weer heerlijk terug kunt naar het niet hoeven kiezen en het simpelweg doen met het weinige dat er voor handen is. Ben ik overigens ook goed mee aan het oefenen in El Salvador. Tegen de tijd dat ik hier vertrek kan ik alleen nog maar het woord PUPUSA uitbrengen. Geniet van 2 weken tussen de Aussies en ik spreek je snel! x
-
08 December 2011 - 11:10
Pa En Ma:
Sydney, Operahous,Chinatown, ziet er uit als
Euromast, botanische tuin bij Operahous, enz.
maar overal druk, lawaai, haast. Welke
mensen zouden gelukkiger zijn, inwoners
van de Solomoneilanden of Sydney?
Maar geniet er nog even van.
-
08 December 2011 - 16:48
Jolien:
tja, wat een keuzes moeten we eigenlijk elke dag weer maken.. kan me voorstellen dat zoveel prikkels na zoveel rust inderdaad overweldigend kunnen zijn. Wel fijn dat je in een 'thuishonk' komt, een stad waarin j al bekend bent.
Ik/we zien er naar uit je binnenkort weer te zien!
Liefs Jo (&Mc) -
08 December 2011 - 21:18
Gerda:
Hoi Auke,
Ik vind het heel mooi dat je met heel weinig tevreden kan zijn! Dan weet je ook weer hoe rijk we eigenlijk zijn. Hoewel....rijk? Wat heet rijk als je niet geleerd hebt om te genieten van buiten zijn en mooie natuur? Of genieten van cultuur? Genieten in het algemeen? Geniet dus nog maar even daar en dan zien we elkaar binnenkort weer!
Knuffel, Gerda -
09 December 2011 - 08:53
Gerrie:
Wat een contrast tussen Solomon en Brisbane! Na een paar dagen wennen kun je hier nu hopelijk ook genieten!
Kerst in Holland (storm, regen en guur op dit moment, maar wél hele mooie luchten!)..... is toch ook wel weer om naar uit te kijken lijkt me! Wij verheugen ons erop je snel weer te zien.
Tot die tijd nog even lekker genieten in Australie! -
21 December 2011 - 23:58
Ben:
Hey Auk,
Fantastisch avontuur zeg!!! Maar...nog een paar dagen en dan is het weer tijd om Kerst te vieren in Nederland en weer even familie en vrienden te zien. Geniet daar ook vooral van!!!
Fijne dagen en Grtz, Ben
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley