Peninsula Valdés en La Ruta Cuarenta
Door: Ramona
15 Februari 2008 | Argentinië, El Chaltén
We krijgen veel tips en enthousiaste verhalen te horen van mensen die al in het zuiden zijn geweest.
Samen met Vlaming Reinhart en Amerikaan Jeremy huren we een auto om het schiereiland Valdés, waaraan Puerto Madryn ligt, te bezoeken. Ipod aansluiten op de autoradio, relaxt muziekje aan en vamos!
We rijden over gravelwegen door een steppe-achtig landschap en genieten voor het eerst echt van een gevoel van vrijheid en het idee dat er voorlopig helemaal niets moet. We zien vossen, guanaco´s (een soort lama´s), zee-olifanten, pinguins en haviken en worden tijdens het lunchen gestalkt door een gordeldier dat hardnekkig in ons brood geinteresseerd is.
Mooie uitzichten, heerlijk weer, kortom: een perfecte dag!
De dag erna relaxen we op het strand en maken we plannen om onze reis voort te zetten.
We besluiten naar el Chaltén, aan de voet van het Andesgebergte (specifieker: de Fitzroy range) te reizen, maar niet via de hoofdweg.
In ons beste Spaans regelen we bij een gespecialiseerd reisbureau een tocht over de befaamde Ruta 40. Een eindeloze, onverharde weg, door de verlaten binnenlanden van Argentinie.
De eerste 14 uur van de tocht reizen we tot onze verbazing met slechts één andere passagier en een (bijna) privé chauffeur -die ons van alles over Argentinie en de omgeving waardoor we reizen vertelt- in westelijke richting naar het gehucht Rio Mayo om daar over te stappen op een grotere bus naar het plaatsje Perito Moreno (niet te verwarren met de bekende gletsjer die we later nog zullen bezoeken). ´s avonds laat komen we aan in dit dorp dat voor ons gevoel al het einde van de wereld zou kunnen zijn en misschien ook wel voor Groenland door zou kunnen gaan.
In een sloeberig achterafrestaurantje vol locals stuiten we bij toeval op de Friese Wietze, die liftend in dit oord is beland. We drinken gezamenlijk wat biertejs en na een goede nacht slapen stappen we ´s ochtends weer in de bus met dezelfde groep mensen van gisteren om de resterende 600 kilometer over extreem ruige paden verder te hotsebotsen.
Hoewel de route qua uitzichten minder spectaculair is dan we hadden verwacht, zijn we toch blij op deze manier de leegte en de extreme ruigte van Argentinie te kunnen ervaren.
Vliegen tusen plaatsen is absoluut luxer, tijdbesparender en ook redelijk betaalbaar, maar in onze beleving zou er dan toch iets ontbreken.
Deze leegte is kenmerkend voor Argentinie en is absoluut overweldigend. Honderden kilometers zonder een levende ziel tegen te komen. Hier en daar een guanaco of wat choiques (roadrunner achtige kleine struisvogels, die erom bekend staan kilometers voor voertuigen uit te sprinten zonder aan de kant te gaan). Om de paar honderd kilometer een estancia. Ongelooflijk dat mensen zo´n geisoleerd bestaan kunnen leiden.
De reis verloopt -zoals verwacht- zeer traag en weinig comfortabel, maar op de één of andere manier maakt dat dat we steeds tijdlozer leven, rustiger en geduldiger worden en eigenlijk zelfs genieten van het lome afwachten.
In de bus zijn vele nationaliteiten vertegenwoordigd en ontstaan gezellige conversaties in alle talen die je kunt bedenken. We slapen wat, luisteren muziek, oefenen wat Spaans en babbelen wat. En na twee dagen (totaal 26 uur!) hobbelen bereiken we in het holst van de nacht el Chaltén. Het enige dat we op dat moment kunnen constateren is dat het koud is en bizar hard waait!
Dikke vesten aan, slapen met drie lagen dekens en maar afwachten waar we terecht zijn gekomen.
Als we ´s ochtens opstaan zien we overal bergen. We zien ook dat tentjes van kampeerders overeind zijn gebleven, dus dat is bemoedigende informatie.
Samen met de Israelier Nadaf, die we in de bus hebben leren kennen, plannen we een drie daagse wandeltocht in de bergen.
Vandaag dus bevoorraden, thermo-ondergoed tevoorschijn halen en morgen op pad!
X
Moon en Auk
PS:
- Bianc, gefeliciteerd!! Wat en leuk nieuws! En houd me op de hoogte! Begin juni zitten we ergens in Azie.
- Peks: bedankt voor je heerlijke mailupdate! Ik zit achter een halfgare computer die geen replies wil versturen, maar je houd een email van me tegoed hoor! Lekker dat Romy je komt opzoeken.
- Said: you poor thing! Fit up blijkt dus gewoon gevaarlijk! Rustig aan en hopelijk snel herstel.
- Jolien: gefeliciteerd met je tentamenresultaten. Joehoeee! NZ komt steeds dichterbij!
- Pa & Ma D. Knuffel voor jullie en een aai voor Tasman!
- Pa & Ma M. bedankt voor de lieve digitale valentijnskaart!
- San, al een leuk concert gezien voor in april?
-
15 Februari 2008 - 16:09
Lida:
Na afgelopen week een boek te hebben gelezen over Vikingen, Maya's en Tempeliers en op internet veel te hebben opgezocht over hen, kwam jullie mail net binnen en die bracht mij in een ander deel van de wereld! Net zo interessant. Al die mensen ontmoeten; andere culturen en in verschillende talen communiceren lijkt me heerlijk! Lekker genieten en relaxen.Ik kijk weer uit naar jullie volgende verslag. Groetjes... -
15 Februari 2008 - 17:03
Loes:
Hey,
Het klinkt allemaal erg avontuurlijk en hoe het reizen hoort te zijn. Wat fijn dat jullie Spaans wat verbeterd is, is toch wel handig. Na jullie verhalen en die van vrienden ( die net op antarctica zijn geweest) weet ik zeker dat ik naar Zuid Amerika MOET, haha. Hier is het gelukkig de afgelopen dagen zonnig en windstil. Op het werk is het een en ander veranderd ( na een beleidsdag), maar ik zal je het nieuws besparen.
Liefs loes -
15 Februari 2008 - 18:03
Wil Venema (ook CVD):
hoi beste mensen,
wat heerlijk om te lezen. En ik herken de behoefte om *in* het land te reizen. Er niet overheen te vliegen. Dat haalt inderdaad de rust van reizen weg. Gewoon 'een' worden met het landschap, het land ... daar gaat het om. Niet als een stereotype tourist flits, flits, flits alles te doen.
Heel veel plezier gewenst - en ik blijf meelezen ... groet uit Rotterdam. -
15 Februari 2008 - 20:31
Peks:
Ik begrijp dat jullie dus in een erg groot Blijdorp zijn geweest? :-)
Je mail zie ik wel tegemoed, wie weet ben ik je wel voor met Peks nieuws ha ha.
hugggggggggggggggg -
15 Februari 2008 - 20:32
Peks:
tegemoet dus ehhhhhhhhhhhh :-) -
15 Februari 2008 - 21:16
Gerda HvD:
Hoi Auke en Ramona,
Heerlijk! De eindeloze verten! Daarbij zoveel bijzondere dieren, ongelooflijk! Nu een volgende uitdaging: de bergen in! Voorzichtig met enkels en verder: veel beleven en genieten!
Knuffel van Gerda -
16 Februari 2008 - 03:00
Ome Joop& Tante Thea:
H I Ramona & auke
Fijn dat jullie zo,n goeie tijd hebben daar,Het lijkt me wel een vreselijk arm land hoor,, maar als je het over afstanden heb, wacht maar tot dat je in Australia ben.leuk weer van je te horen.hier is alles okee,, have fun
groetjes ome Joop & tante Thea bye bye -
16 Februari 2008 - 11:00
Tessa:
Wat een prachtig verhaal weer.. jeetje wat zullen jullie genieten van al dat mooi!! Klinkt super!!
Wij zitten hier in de eerste voorjaarszonnestralen en dat is toch ook wel erg lekker! Genieten van het koude maar zonnige weeken dus!
Groetjes,
Tes -
18 Februari 2008 - 08:38
Jolien:
Heerlijk, die ruimte en die rust... wij zijn afgelopen weekend in Maastricht geweest, voor Utrechtenaren al het ultieme buitenland-rust-ruimte-gevoel ;-) Even de tijd vergeten terwijl je, op een zondag, in het cafe Zondag een kopje thee drinkt en het Volkskrant magazine leest... Buiten lopen de (andere) toeristen voorbij (sommige vergelijkbaar met zee-olifanten, dus bijna de NL pampa's... ;-) terwijl het zonnetje op je rug schijnt..hmm.. NZ here we come!
liefs jo -
18 Februari 2008 - 19:17
Buuf Nr 13:
Hee buufjes!
Wat heerlijk om te lezen wat jullie allemaal meemaken! Hier ook alles goed, onze nieuwe buren zijn na het Spandau Ballet-foutje eigenlijk rustig. Of het een setje is of aparte units is me nog niet helemaal duidelijk. Ze hebben hun slapplek naar achteren verhuist...Ik ben na mijn verlof weer aan het werk (pffff) en de eerste dag is mijn portemonnee gejat in de trein. Daar hoef je dus niet voor in Zuid-Amerika te zijn, kan ook gewoon in Den Haag...Tja, verder geen spannende verhalen...Geniet lekker!!
XX Roos en de mannen -
19 Februari 2008 - 17:03
Tante Anja:
wat heerlijk dat jullie zo genieten zou wel even om een hoekje willen kijken.
Wees voorzichtig op de wandeltocht en Auke niet verdwalen hoor. Kus voor jullie XX -
21 Februari 2008 - 12:15
Mark:
Ha Auk en Ramoon!
Ben je nou de Amerikaan of de Vlaam kwijtgeraakt tijdens de reis?
Verder hier alles z'n gang, heb wel nu ook mijn theorie-examen voor de motor gehaald! Pfff 6 fout (je mocht er 6 hebben) dus net aan, maar goed hoe belangrijk is voorrang verlenen nu eigenlijk ;-)
Heb je zelf al een beetje achter het stuur gezeten?
Groeten!
Mark en Syl
-
21 Februari 2008 - 13:53
Hedy Van Loon:
Hoi Ramona, weet je wel hoe leuk het is om je zo een beetje te volgen. Het voelt een beetje als mee op reis zijn. Hoe voelt het als vrije "vis": de tijd valt weg, de ruimte valt weg. Het wordt misschien wel iets van: "hier is overal en nu is altijd". Dat soort ervaringen had ik in Japan. Wat lijkt me dat ook heerlijk om mensen te ontmoeten die uit allerlei delen van de wereld komen, dat geeft toch ook weer een apart gevoel van dat je samen op de wereld woont, niet waar. Liefs, Hedy
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley